Gorące wiadomości

Rektor UAM w Poznaniu odmówił wynajęcia sali na uroczystość uhonorowania dr Wandy Półtawskiej

Rektor UAM w Poznaniu prof. dr hab. Bronisław Marciniak odmówił wynajęcia sali na uroczystość uhonorowania dr Wandy Półtawskiej, zorganizowaną przez Akademicki Klub Obywatelski. Podobnie, zgody na wynajęcie sali AKO odmówił wcześniej prof. Jacek Wysocki, rektor Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.

Dr Wanda Półtawska jest doktorem nauk medycznych oraz specjalistą w dziedzinie psychiatrii, profesorem Papieskiej Akademii Teologicznej, działaczką pro-life. Podczas II wojny światowej z wyrokiem śmierci za działalność w harcerstwie była uwięziona w niemieckim obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. Była bliską przyjaciółką Jana Pawła II, obecną przy jego śmierci.

W czasie II wojny światowej była harcerką Szarych Szeregów. Gdy miała 15 lat, została drużynową. Przystąpiła do walki konspiracyjnej jako łączniczka, uczestnicząc jednocześnie w tajnym nauczaniu. Aresztowana przez gestapo, była torturowana i przesłuchiwana, następnie wywieziona do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück z wyrokiem śmierci. W obozie stała się ofiarą eksperymentów pseudomedycznych (głównie chirurgicznych okaleczeń kończyn) przeprowadzanych przez niemieckich lekarzy, w tym berlińskiego profesora, prezesa niemieckiego Czerwonego Krzyża, Gebhardta oraz dr. Fischera, Rosenthala i Oberheuser.

W 1951 ukończyła medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie uzyskała oba stopnie specjalizacji i doktorat z psychiatrii (1964). W latach 1952-1969 była adiunktem w Klinice Psychiatrycznej Akademii Medycznej w Krakowie, 1955-1997 wykładowcą medycyny pastoralnej na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, w latach 1964-1972 pracownikiem Poradni Wychowawczo-Leczniczej przy Katedrze Psychologii UJ, w 1967 zorganizowała Instytut Teologii Rodziny przy Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i kierowała nim przez 33 lata, piastując stanowisko profesora. W 1981-1984 była wykładowcą w Instytucie Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie.

Prowadziła badania tzw. dzieci oświęcimskich - ludzi, którzy jako dzieci trafili do obozów koncentracyjnych. W kwietniu 1969 zwolniła się z Kliniki, aby poświęcić się przede wszystkim poradnictwu małżeńskiemu i rodzinnemu. Jest Autorką kilkunastu książek, z których do najbardziej znanych należy "Z prądem i pod prąd" oraz cenioną Autorką publikacji z zakresu pedagogiki.


Pamiętam, w Ravensbrueck, my, młode harcerki, bałyśmy się właściwie tylko jednej rzeczy: żebyśmy się nie stały "kadłubami". "Kadłuby" to byli więźniowie głodem i strachem doprowadzeni do tego, że już im na niczym, dosłownie na niczym nie zależało. Wegetowali, nie reagowali na to, czy ktoś obok cierpi, czy umiera, czy się śmieje - wszystko jedno.

I teraz obserwuję nasz naród... Myślę, nieraz na ulicach Krakowa, że ci przechodnie kolorowo ubrani i raczej syci - głodem przecież nikt nie przymiera - są bardziej zniszczeni tymi latami komunizmu, niż wtedy my, wychudzone jak szkielety kobiety w Ravensbrueck. Pomimo wszystko my tam zachowałyśmy przecież poczucie właściwych wartości, pomimo wszystko wiarę - a to spustoszenie, jakie spowodowały lata ideowego nacisku, zniszczyły nie ciała, ale dusze ludzkie, duszę narodu. I oni sobie z tego nawet nie zdają sprawy i narzekają, że teraz chleb więcej kosztuje.

dr Wanda Półtawska - "Z prądem i pod prąd" str. 107-108.


Uczestniczyła w pracach Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Była członkiem Zespołu Wspierania Radia Maryja w Służbie Bogu, Kościołowi, Ojczyźnie i Narodowi Polskiemu. Jest jednym z redaktorów "Źródła. Tygodnika Rodzin Katolickich". Przez 10 lat była radną Krakowa.

Znana jest Jej korespondencja z 1962, skierowana do włoskiego zakonnika i późniejszego świętego katolickiego Ojca Pio przez arcybiskupa Karola Wojtyłę, z prośbą o modlitwę o uleczenie Wandy Półtawskiej z choroby nowotworowej i późniejsze podziękowanie papieża za skuteczną interwencję. Korespondencja listowna z Janem Pawłem II trwająca aż do jego śmierci stanowiła utajniony materiał dowodowy w procesie beatyfikacyjnym.

Dr Wanda Póltawska jest laureatką wielu nagród i odznaczeń, otrzymała m.in. Medal "Pro Ecclesia et Pontifice" (1981), tytuł doktora honoris causa Notre Dame Pontifical Catechetical Institute w Arlington, Wirginia (1987), Krzyż Komandorski Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (1999), Medal Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (1999), Medal Świętej Jadwigi Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (1999), nagrodę im. Eugena Bolza (2006), tytuł doktora honoris causa KUL (2008), Nagrodę im. Antona Neuwirtha Słowackiego Stowarzyszenia Forum Życia za obronę życia w kategorii osobowość zagraniczna (2009) i Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski - (w uznaniu wybitnych zasług w upamiętnianiu prawdy o wojennych losach Polaków, za ogromny wkład w rozwój katolickiej nauki społecznej i osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej w dziedzinie psychiatrii, za dawanie świadectwa miłości do człowieka i niesienie pomocy osobom potrzebującym - 2012).

O dr Wandzie Półtawskiej opowiada film dokumentalny pt. "Duśka. Filmowa opowieść o wyjątkowej kobiecie", który wyreżyserowała Wanda Różycka-Zborowska (2008).


9 grudnia br. Akademicki Klub Obywatelski, zrzeszający profesorów i pracowników naukowych wyższych uczelni, zwrócił się z prośbą do rektora Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, prof. dr hab. Bronisława Marciniaka, o wynajęcie sali wykładowej. Podczas otwartego spotkania AKO miała odbyć się się uroczystość wręczenia Medalu AKO im. Przemysła II dr Wandzie Półtawskiej. Rektor odmówił wynajęcia sali, proponując w zamian, że przyjmie gościa AKO w swoim gabinecie...

Opublikowano: 2013-12-14

Źródło: wPolityce.pl


Zobacz więcej wiadomości



Żaden Czytelnik nie napisał jeszcze swojego komentarza. Napisz swój komentarz