Porady psychologiczne

Czy bliska mi osoba jest chora psychicznie?

Bliska mi osoba wyraźnie traci chęć do życia. Nieraz całe dni przeleży przed telewizorem, czuje się odsunięta przez znajomych, wydaje jej się, że współpracownicy obgadują ją na każdym kroku, czasem mówi bardzo dziwne rzeczy... Ale bywają dni, gdy wpada w euforię, przez pół dnia robi zakupy w galerii, albo idzie do dyskoteki.

Zaczynam się martwić, bo w rodzinie były przypadki chorób psychicznych. Czy i ona nie ma pierwszych objawów...?

odpowiada dr n. med. Sławomir Adam Wolniak, lekarz psychiatra dr n. med. Sławomir Adam Wolniak, lekarz psychiatra

Zaburzenia myślenia, zmiany uczuciowe, czy wycofanie się z życia nie w każdym przypadku będą symptomem rozwijającej się choroby psychicznej. Jednak gdy wśród objawów pojawią się urojenia, czyli fałszywe przekonanie o zaistnieniu jakichś faktów, bądź sytuacji, albo omamy - nieprawdziwe doznania zmysłowe, to jest już powód do niepokoju. Osoba chorująca psychicznie ma znaczne zaburzenia myślenia, a tok jej myśli jest zdezorganizowany, chaotyczny. Rozmowa z taką osobą do łatwych nie należy - nikt nie jest w stanie nadążyć za przeskakującymi wątkami rozmów, które się ze sobą nie łączą.

Pierwszymi osobami, które dostrzegą zmiany zachowania, są oczywiście najbliżsi osoby chorej. Gdy rodzina zauważy niepokojące zachowanie, na początku będzie sama starała się w jakiś sposób zdiagnozować bliską osobę. To niesie ze sobą niebezpieczeństwo, że fałszywie zinterpretuje jej zachowania i zmieniające się stany uczuciowe. Dlatego w celu zdiagnozowania pacjenta niezbędna jest konsultacja psychiatryczna lub psychologiczna. I nie należy z nią zwlekać, zwłaszcza, gdy u osoby chorej pojawią się myśli samobójcze.

Objawów, jakie mogą zaniepokoić i skłonić nas do podjęcia interwencji u lekarza psychiatry, jest wiele. Z jednej strony taka osoba staje się apatyczna, wycofuje się z życia społecznego, zaczyna unikać kontaktu z innymi, ma poczucie nierealności (odłączenia od otoczenia), z drugiej - można dostrzec zmiany w jej sposobie myślenia, percepcji, a nawet inteligencji - pojawiają się problemy z koncentracją, pamięcią, logicznym myśleniem i mową. Samo zachowanie wyda się zbyt nerwowe, podejrzliwe, nietypowe i osobliwe. Mogą także występować bezsenność, zaburzenia odżywiania, zmiany nastroju i uczuć. Celowo wymieniam tu znaczną część objawów towarzyszących różnym zaburzeniom charakterystycznym dla choroby psychicznej, ale nie oznacza to, że wszystkie będą występować u jednej osoby. Stąd tak ważne zainteresowanie zmianą w jej zachowaniu i potrzeba możliwie jak najszybszej konsultacji z lekarzem psychiatrą. Zwłaszcza, jeśli pojawi się agresja wobec innych osób lub wręcz myśli samobójcze.

Wczesna interwencja lekarza może zmniejszyć objawy choroby lub wręcz spowodować jej zatrzymanie. Nawet ta sama choroba u różnych pacjentów będzie mieć inne objawy, może wymagać zastosowania innych farmaceutyków, odmienne będą też rokowania, przebieg leczenia oraz psychoterapii. Każdy pacjent wymaga indywidualnego holistycznego podejścia i kompleksowego leczenia. A jest ono niezmiernie istotne, ponieważ każda choroba psychiczna wpływa na myśli i zachowanie bliskich nam osób, powoduje łagodne lub ciężkie zaburzenia w zachowaniu, myślach, uczuciach. W konsekwencji uniemożliwia wykonywanie codziennych czynności, z pracą i nauką włącznie - w pewien sposób wyklucza z życia społecznego.

Przyczyny zachorowań są różne. Przede wszystkim choroba psychiczna może być dziedziczona. Różne problemy ze zdrowiem psychicznym mogą być spowodowane reakcją na stres lub też wynikać z biochemicznych zaburzeń równowagi psychicznej. Chorób psychicznych nie należy się bać. Zrozumiałe jest, że zmiana zachowania naszych bliskich niepokoi, w niektórych przypadkach może nawet przerażać. Na szczęście leki nowej generacji, o przyjmowaniu których decyduje lekarz psychiatra, w wielu przypadkach przynoszą świetne rezultaty i w połączeniu z psychoterapią decydują o wyleczeniu.




Inne porady